Σκλήρυνση Κατά Πλάκας

Τα περισσότερα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας διαγιγνώσκονται μεταξύ των ηλικιών 20 και 50, με τα στατιστικά στοιχεία να δείχνουν ότι οι γυναίκες αναπτύσσουν την πάθηση τουλάχιστον δύο έως τρεις φορές συχνότερα από τους άντρες. Η σκλήρυνση κατά πλάκας περιλαμβάνει μια διαδικασία που προκαλείται από το ανοσοποιητικό σύστημα κατά την οποία μια ανώμαλη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στρέφεται κατά του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ). Μέσα στο ΚΝΣ, το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλεί φλεγμονή που καταστρέφει τις νευρικές ίνες και τη μυέλινη, μια λιπαρή ουσία που περιβάλλει και μονώνει τις νευρικές ίνες, καθώς και τα εξειδικευμένα κύτταρα που παράγουν μυελίνη.

Όταν η μυελίνη ή οι νευρικές ίνες υποστούν ζημιά, τα μηνύματα εντός του ΚΝΣ μεταβάλλονται ή σταματούν εντελώς. Οι κατεστραμμένες περιοχές στη συνέχεια αναπτύσσουν ουλώδη ιστό που δίνει στην κατάσταση το όνομά της - σκλήρυνση κατά πλάκας. Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια απρόβλεπτη κατάσταση που επηρεάζει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, και είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες αναπηρίας στους νεότερους ενήλικες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ένας συνδυασμός περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων συμβάλλει στον κίνδυνο ανάπτυξης της πάθησης. Υπάρχει επίσης μια αναπτυσσόμενη σχολή σκέψης ότι η ασθένεια συνδέεται με τη νόσο του Lyme. Πράγματι, οι πάσχοντες από νόσο του Lyme αντιμετωπίζουν πολλά από τα πιο συχνά αναφερόμενα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας όπως κόπωση, προβλήματα όρασης, μυϊκούς σπασμούς, δυσκολίες κινητικότητας, εγκεφαλική ομίχλη, κατάθλιψη, άγχος, ομιλία και επιπλοκές κατάποσης.